Przejdź do głównej treści

Widok zawartości stron Widok zawartości stron

Kalendarium

Nawigacja okruszkowa Nawigacja okruszkowa

Widok zawartości stron Widok zawartości stron

Początki Ogrodu (1783-1805)

1783 - W okresie reformy Uniwersytetu przeprowadzonej przez Komisję Edukacji Narodowej założono Ogród Botaniczny wraz z Gabinetem Historii Naturalnej - jako zakłady pomocnicze katedry chemii i historii naturalnej. Ogród powstał w miejscu dawnej posiadłości Czartoryskich, gdzie stał parterowy pałac z ok. 1600 r. wraz z ogrodem o geometrycznym układzie kompozycyjnym, o powierzchni ok. 2,4 ha. W południowej części była sadzawka z przekształconego starorzecza Wisły, zachowana do dzisiejszego dnia. Pierwszym profesorem katedry, a zarazem dyrektorem Ogrodu został Jan Jaśkiewicz (1749-1809), chemik i mineralog.

1786-1787 - Wybudowano dwie pierwsze szklarnie - tropikalną i chłodną, przylegające do pałacu. Kolekcja roślin rozwinęła się w czasach następnego dyrektora, Franciszka Scheidta (1759-1807) - botanika i fizyka. Pod koniec XVIII w. zbiory wzrosły do ok. 3 tys. okazów.

1792 - Po przebudowie pałacu oddano do użytku Obserwatorium Astronomiczne założone przez Jana Śniadeckiego (1756-1830), profesora matematyki i astronomii (po wyprowadzeniu się astronomów budynek uzyskał nazwę Collegium Śniadeckiego UJ - obecnie jest to siedziba Instytutu Botaniki UJ).

Okres austriacki (1805-1809)

1805 - Po utracie niepodległości przez Polskę Uniwersytet znalazł się pod zarządem Austrii. Scheidt ustąpił ze stanowiska, a dyrektorami byli cudzoziemcy: Niemiec Suibert Burchard Schivereck (1742-1806), Austriak Józef August Schultes (1773-1831), Francuz Baltazar Hacquet (1739 lub 1740-1815) oraz Józef August Rhodius (? - ?).

1806 - Ukazał się pierwszy katalog roślin, nasion i okazów zielnikowych Catalogus plantarum zawierający 2158 gatunków, wydany przez Schultesa. Wydawnictwo to, kontynuowane w następnych latach (z przerwami) jako Index seminum utrzymało się do dzisiejszego dnia.

Rozwój w czasach Alojzego Estreichera (1. połowa XIX w.)

1809  - Po repolonizacji Uniwersytetu dyrektorem został Alojzy Estreicher (1786-1852), który w latach dwudziestych XIX w. stworzył podstawy nowoczesnego rozwoju Ogrodu.

1816  - Powstał dział systematyki roślin wysadzonych według sztucznego systemu Linneusza (w wersji K.L. Willdenowa). W 1837 r. zaczęto wprowadzać naturalny system A.P. de Candollea.

 

1819-1825  - Przyłączono nowy teren za stawem, dzięki czemu powiększono obszar do ok. 3,6 ha. Estreicher założył tutaj park krajobrazowy w stylu angielskim, którego układ kompozycyjny zachował się do dzisiaj w starej części arboretum.

1826-1827 - Wzniesiona została nowa szklarnia tropikalna, na przeciwko starych oranżerii. Estreicher urządził nowe kolekcje: dział systematyczny, roślin wodnych na stawie wraz z grupą wierzb, alpinarium oraz geograficzne działy roślin w szklarniach. Zbiory obejmowały ok. 4 tys. gatunków i odmian.

1829, 1833 - W wyniku przebudowy pałacowych kordegard powstały dwa pawilony na dziedzińcu od strony wejścia, istniejące do dzisiaj: 1829  - prawy (zachodni), w którym mieści się dzisiaj kancelaria i pracownie oraz lewy (wschodni) pełniący od 1852 funkcję dydaktycznego. Wzniesiono też stylowe ogrodzenie i bramę z herbem Wolnego Miasta Krakowa (1833) według projektu Estreichera. Pełne rozmachu inwestycje zakończyły się w latach trzydziestych, a Ogród podupadł.

"Złoty okres" czasów Czerwiakowskiego i Warszewicza (1843-1878)

1847  - Wyodrębniono katedrę botaniki, z którą odtąd związany był Ogród. Stanowisko dyrektora objął w 1843 r. Ignacy Rafał Czerwiakowski (1808-1882). Głównym ogrodnikiem (inspektorem) został w 1854 r. Józef Warszewicz (1812-1866), podróżnik i zbieracz roślin. Ze swych pionierskich wypraw do Ameryki Środkowej i Południowej przywiózł kilka tysięcy roślin, przyczyniając się do popularyzacji w Europie uprawy storczyków.

1856  - Rozbudowano szklarnie, dzięki czemu powstał ciąg oranżerii łączących się z XVIII-wiecznymi szklarniami przylegającymi do Obserwatorium. Układ ten zachował się częściowo zmieniony do dzisiejszego dnia (kompleks "Victoria"). Staw uzyskał swój obecny kształt, a na jego środku wzniesiono sztuczną wyspę.

1864 - Catalogus plantarum, wydany w 1864 r. zawierał 9470 gatunków i odmian, w tym 3779 szklarniowych. Ogród stał się jednym z bogatszych w Europie. Założono m.in. dział aklimatyzacji roślin oraz nowe alpinarium na końcu arboretum.

Działalność Józefa Rostafińskiego (1878-1901)

1878 - Katedrę botaniki wraz z Ogrodem Botanicznym objął Józef Rostafiński (1850-1928), badacz glonów i śluzowców oraz historyk botaniki. Rozwinął on pracownię botaniczną, w której prowadzono badania z florystyki, systematyki i fitogeografii, a także z nowej w Polsce dziedziny - paleobotaniki. Rostafiński w ciągu następnych kilkunastu lat zlikwidował geometryczną kompozycję najstarszej części Ogrodu i zmienił układ działu systematyki wysadzając rośliny według systemu A. Englera.

1882 - Wybudowano palmiarnię o kubaturze 2152 m3, zbudowaną ze szkła i żelaza, która przetrwała 87 lat - do 1969 r. (obecnie pozostała kamienna podmurówka). Palmiarnia była przez długie lata symbolem świetności krakowskiego Ogrodu. Niestety, pod koniec XIX w. kolekcje roślin zaczęły powoli podupadać.

Upadek Ogrodu w latach 1901-1912

1901 - Rostafiński odsunął się od kierownictwa z powodu ciągłych konfliktów z ogrodnikiem Gustawem Polem. W ciągu następnych lat obowiązki dyrektora sprawowali: Józef Piotr Brzeziński (1862-1939), jeden z twórców naukowego ogrodnictwa w naszym kraju, Emil Godlewski senior (1847-1930) - pionier polskiej fizjologii roślin, Edward Janczewski (1846-1918) - anatom i systematyk. Niestety, z powodu tymczasowego charakteru dyrekcji nie można było przeprowadzać inwestycji ani remontów.

1907 - Runęła drewniana storczykarnia grzebiąc wiele storczyków z kolekcji Warszewicza.

1912  - W dniu 12 stycznia spaliła się inna drewniana szklarnia wraz zbiorem tropikalnych roślin obrazkowatych przywiezionych przez Warszewicza.

Początki odbudowy (1912-1917)

1913 - Powstał Instytut Botaniczny, założony przez nowego dyrektora Mariana Raciborskiego (1863-1917), badacza flory Polski i Jawy. Odtąd dyrektorzy Ogrodu sprawowali jednocześnie kierownictwo Instytutu, a obydwie placówki posiadały wspólną pracownię naukową. Raciborski rozpoczął dzieło odbudowy Ogrodu. Założył alpinarium geograficzne, dział genetyki i zmienności roślin oraz grupę geograficzną roślin krajowych pod "dębem Jagiellońskim".

"Epoka szaferowska" (1917-1960)

1917 - Po śmierci Raciborskiego kierownictwo objął Władysław Szafer (1886-1970), mianowany od 1 stycznie 1918 - i sprawował je ponad 30 lat - do 1960 r. (z przerwą wojenną). Jego aktywność naukowa w różnych dziedzinach, głównie geografii roślin i paleobotaniki, prace nad tworzeniem podstaw ochrony przyrody, sprawiły, że stał się jednym z najsławniejszych botaników polskich. W wyniku niestrudzonej działalności profesora Szafera Ogród uzyskał swój dzisiejszy kształt.

1925-1926 - Do najważniejszych zadań należała odbudowa zrujnowanych szklarni. Zorganizowana przez dyrektora szeroka akcja społeczna sprawiła, że plenum Sejmu zatwierdziło dotacje. Dzięki temu po rocznej budowie w maju 1926 r. oddano do użytku system żelbetonowych oranżerii istniejących do dzisiaj w zrekonstruowanej formie jako kompleks szklarniowy Victoria. Podwyższono również o 4 metry palmiarnię. W latach dwudziestych W. Szafer odnowił dział systematyki roślin, które wysadzono według systemu Richarda Wettsteina. Aranżację tę zachowano jako historyczną do dnia dzisiejszego.

1931-1935 - Obszar Ogrodu został powiększony dwukrotnie (do ok. 6 ha) poprzez przyłączenie działek sąsiadujących od strony wschodniej i zachodniej. Nowy dział roślin leczniczych urządzono na parceli zachodniej o powierzchni 1,5 ha. Był to obszar należący do klinik uniwersyteckich i po wygaśnięciu terminu dzierżawy w 1946 r. powrócił do pierwotnych właścicieli.

1933-1937 - Inną pilną inwestycją było zainstalowanie systemu drenażowego w arboretum za stawem, ponieważ wysoki poziom wód gruntowych dawnej terasy Wisły sprawiał od dawna, że w czasie roztopów wiosennych zalegała tam woda.

ok. 1934 - Najstarszą centralną aleję przedłużono w głąb arboretum i wzniesiono na jej końcu drewnianą pergolę wraz z istniejącą do dzisiejszego dnia altaną. Na rozległych wschodnich parcelach powstały w latach trzydziestych grupy geograficzne drzew i krzewów wschodnioazjatyckich i północnoamerykańskich, tworząc dzisiaj rozległy park krajobrazowy. Dalsze plany przerwał wybuch wojny.

Lata 1939-1945

1939 - W czasie okupacji Ogród był jedyną czynną placówką Uniwersytetu, ponieważ niemieckie władze utworzyły instytucję mającą w przyszłości łączyć wszystkie zakłady botaniczne Generalnego Gubernatorstwa pod nazwą Botanische Anstalten des Generalgouvernements.

1940 - 16 i 23 VIII - Kilkaset cennych roślin szklarniowych i gruntowych wywieziono do ozdobienia rezydencji gubernatora H. Franka w Krzeszowicach.

1941 - Za odmowę współdziałania z okupantem profesor Szafer został zwolniony ze stanowiska i usunięty z mieszkania służbowego w Ogrodzie. W dniu 10 III 1941 dyrektorem został Niemiec Wilhelm Herter (1884-1958), absolwent Uniwersytetu Berlińskiego, przebywający kilkanaście lat w Urugwaju, gdzie trudnił się zbieraniem roślin. Jego działalność w Krakowie przyniosła mu jak najgorszą opinię miernego uczonego o psychopatycznej osobowości, wrogo nastawionego do Polaków. Do uratowania zbiorów przyczynili się polscy ogrodnicy i asystenci, którzy pozostali na stanowiskach, m.in. Jadwiga Dyakowska, Bogumił Pawłowski, Jan Walas, Bronisław Jaroń. Niestety, ostatni spośród nich członek Armii Krajowej aresztowany w Ogrodzie w 1941 r. został rozstrzelany w Oświęcimiu. Zespół botaników uczestniczył w tajnym nauczaniu, któremu patronował Władysław Szafer jako rektor Tajnego Uniwersytetu. Od listopada 1941 r. Herter kierował akcją palenia w kotłowniach sprzętów uniwersyteckich należących głównie do Collegium Novum.

1944 - 27 VII - Wilhelm Herter opuścił potajemnie Kraków. Do czasu wyzwolenia kierownictwo Ogrodu sprawował profesor Bogumił Pawłowski.

Lata 1945-1960

1945 - Profesor Szafer powrócił na swoje stanowisko. Ponieważ krakowski Ogród był jedynym, jaki przetrwał wojnę (utracił tylko ok. 1200 gatunków) stał się źródłem roślin dla innych odradzających się polskich ogrodów.

1946-1948 - Mimo trudności finansowych założony został na południowo-wschodnim krańcu dział roślin leczniczych, sponsorowany częściowo przez Okręgową Izbą Aptekarską. Założycielem działu był Wojciech Roeske (1916-2001), późniejszy dyrektor Muzeum Farmacji Akademii Medycznej.

1954 - Na nowych wschodnich terenach wybudowano niską dwuskrzydłową szklarnię holenderską (tzw. Holenderkę), przeznaczoną na zbiory storczyków, czynną do dzisiejszego dnia.

1958 - Wieloletnie starania doprowadziły do przyłączenia dalszych terenów, dzięki czemu w 1958 r. Ogród uzyskał swój obecny obszar ok. 9,6 ha.

1960 - Profesor Szafer przeszedł na emeryturę w 1960 r., ale mieszkał na miejscu i jako przewodniczący Rady Naukowej Ogrodu Botanicznego pełnił znaczącą rolę w ogrodowych sprawach aż do swej śmierci w 1970 r.

1959-1966 - Do największych powojennych inwestycji należała budowa wysokiej palmiarni na południowych działkach wraz z kompleksem oranżerii, którą nazwano Jubileuszową, dla uczczenia jubileuszu 600-lecia Uniwersytetu Jagiellońskiego obchodzonego w 1964 r. Na przeciwko palmiarni powstało alpinarium ozdobne ze sztucznym stawem i potokiem oraz zagajnik ozdobnych odmian bzu. Na zapleczu stanął budynek gospodarczy.

Okres przejściowy (1960-1973)

Po 1960 r. rozdzielono kierownictwo Instytutu i Ogrodu, którego dyrektorzy zmieniali się w ciągu następnego trzynastolecia. Byli to: w latach 1960-1965 Bogumił Pawłowski (1898-1971), systematyk i fitosocjolog, Bronisław Szafran (1897-1968) - badacz mszaków (dyrektor - 1965-1967), Wanda Wróbel-Stermińska (1911-1983) - długoletni adiunkt (zastępca dyrektora - 1967-1970), Jan Walas (1903-1991) - geograf roślin i fitosocjolog (dyrektor - 1970-1973).

Koniec XX wieku (1973-1999)

1973 - Dyrektorem został Kazimierz Szczepanek (ur. 1931) paleobotanik, badacz flor kopalnych czwartorzędu, który pozostał na stanowisku przez 18 lat. Ogród wymagał gruntownego odnowienia oraz założenia na nowo pracowni naukowej (utraconej po rozdzieleniu stanowisk dyrektorów Ogrodu i Instytutu).

od 1972 r. rozgrywała się batalia o uratowanie przed zniszczeniem tej zasłużonej placówki, powstał bowiem projekt wybudowania teatru muzycznego na północno-wschodnich działkach. Ogród miał utracić wprawdzie tylko 1 ha ze swojej powierzchni, ale ekspertyzy wykazały, że rozpoczęcie budowy obniżyłoby znacznie poziom wód gruntowych, zagrażając egzystencji wszystkich drzew. Mimo protestu dyrektora i wielu przyrodników, projekt zatwierdzono, a budowa miała się rozpocząć w 1974 r.

1974 - We wschodniej części arboretum, w pobliżu malowniczej grupy rododendronów i magnolii, na przeciwko pomnika M. Raciborskiego założona została niewielka sadzawka wraz z fontanną.

1976 - Zorganizowana na szeroką skalę akcja obrony krakowskiego Ogrodu, która odbiła się szerokim echem na łamach prasy, zaowocowała sukcesem. Rada Ogrodów Botanicznych i Arboretów zwróciła się do ministerstwa z postulatem zapewnienia ochrony prawnej wszystkim istniejącym w Polsce ogrodom botanicznym. Historyczną datą stał się dzień 28 V 1976, kiedy krakowski Ogród Botaniczny wpisany został do rejestru zabytków jako cenny obiekt przyrody, historii nauki i kultury. Końcowe słowa dokumentu stwierdzały co następuje:
"Ogród Botaniczny posiada wybitne walory przyrodnicze (dendrologiczne i ekologiczne) oraz wartość historyczną. Jest placówką naukową i dydaktyczną. Jaki taki, zasługuje w pełni na ochronę prawa. Decyzji niniejszej [...] nadaje się rygor natychmiastowej wykonalności. Decyzja jest ostateczna". 
Podobne dokumenty otrzymały ogrody botaniczne w innych ośrodkach.

1978 - Po wyprowadzeniu się rodziny profesora Szafera z mieszkania na parterze dawnego Obserwatorium Astronomicznego (Collegium Śniadeckiego), Ogród uzyskał nowe pomieszczenia, spośród których 7 przeznaczono na Muzeum, od dawna nie posiadającego stałej siedziby. W następnych latach urządzono magazyn i rozpoczęto prace nad dokumentacją zbiorów. W latach siedemdziesiątych sporządzono również nowoczesną dokumentację żywych kolekcji roślin, w postaci kartoteki gatunków (wcześniej istniały jedynie plany poszczególnych działów wraz ze spisami gatunków).

1980 - Ukończone zostały trwające od dawna prace nad podwyższeniem zimownika stojącego obok budynku Collegium Sniadeckiego, w celu uratowania ponad stuletnich palm, które dotykały liśćmi dachu. W latach osiemdziesiątych wyremontowano przybudówkę Collegium Śniadeckiego od strony wschodniej, gdzie znajdowała się stara drewniana szopa i zniszczone ogrodzenie. Wybudowano też nowe, stylowe ogrodzenie na kamiennej podmurówce.

1983 - W dniach 26-28 V odbyły się uroczystości 200-lecia Ogrodu Botanicznego UJ, połączone z ogólnopolską sesją naukową Rola ogrodów botanicznych w historii badań naukowych i popularyzacji wiedzy botanicznej, w której uczestniczyło ok. 100 osób z różnych ośrodków. Po południu w pierwszym dniu sesji otwarto dla publiczności stałą ekspozycję Muzeum Ogrodu Botanicznego UJ na parterze Collegium, z wejściem od strony Ogrodu.

1987 - Za północnym ogrodzeniem, na przeciwko pawilonu dydaktycznego urządzony został ogródek japoński.

1990-1991 - Przeprowadzono generalny remont prawego (zachodniego) pawilonu ogrodowego, w którym znajduje się m.in. kancelaria, nasionarnia oraz pracownia botaniczna. W 1992 r. uzyskano dwa nowe pomieszczenia na pracownie.

1991 - Obowiązki dyrektora zaczął pełnić Bogdan Zemanek (ur. 1947) mianowany w 1992 r., fitogeograf, badacz m.in. szaty roślinnej Karpat, pozostający na tym stanowisku do dzisiejszego dnia.

1992 - Zainicjowano niedzielne prelekcje dla publiczności połączone z możliwością zwiedzania w sezonie jesienno-zimowym, kiedy Ogród jest zamknięty.

1993 - W szklarni "Jubileuszowej" wymieniono kotły z węglowych na olejowe firmy "Strebel", emitujące do atmosfery mniej zanieczyszczeń. Pod koniec roku oddano do użytku po remoncie szklarnię z basenem w najstarszym kompleksie "Victoria". Szklarnię rekonstruowano z zachowaniem kształtu architektonicznego z 1926 r., zmieniono natomiast konstrukcję z żelbetonowej na metalową, a w 1995 r. zainstalowano ogrzewanie olejowe.

1994 - W szklarni "Holenderce" dokonano wymiany systemu ogrzewania z węglowego na olejowe. W Ogrodzie wyodrębniono jako pracownię naukową Muzeum Botaniczne i Pracownię Historii Botaniki im. J. Dyakowskiej.

1995-26 V - W czasie 50. Zjazdu Polskiego Towarzystwa Botanicznego odbyły się
wieczorem w Ogrodzie występy teatru "Stygmator" z cyklu "Poezja i muzyka w ogrodzie", a w szklarni koncert zespołu muzyki dawnej "Academia degli Animosi". Ogród podjął stałą współpracę z tymi zespołami, rozpoczynając w ten sposób promocję kultury, pod hasłem "natura-kultura w Ogrodzie Botanicznym".

1995-1996 - W czasie prac nad rewaloryzacją budynku Collegium Śniadeckiego UJ, (obecną siedzibą Instytutu Botaniki UJ), prowadzonych pod nadzorem Zarządu Rewaloryzacji Zespołów Zabytkowych Krakowa (1994-2000) dokonano przebudowy i modernizacji magazynów i odnowienia sal ekspozycyjnych Muzeum na parterze Collegium.

1997 - W piwnicach urządzono salę prelekcyjną wraz z magazynem i pokojem przygotowawczym. Ukończono remont tarasu prowadzącego z Muzeum do Ogrodu.

1999-2000 - Duży staw został oczyszczony, a jego brzegi wzmocnione belkowaniem z olchowego drewna. Odnowiono i wysypano ceglanym miałem ścieżkę biegnącą wokół stawu. Dzięki dotacji Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej na cele edukacyjne zakupiono nowoczesną aparaturę audiowizualną.

Czasy współczesne (2000-2020)

2000 - Przeprowadzony został remont kapitalny kaktusiarni w starym kompleksie szklarniowym "Victoria". Przerobiono dach z pięciospadowego na dwuspadowy, ale ogólny kształt bryły szklarni niewiele się zmienił. Dotacja Rady Dzielnicy II Miasta Krakowa umożliwiła odnowienie i utwardzenie nawierzchni głównej alei prowadzącej od budynku Collegium do stawu. W przewiązce palmiarni (w kompleksie szklarni "Jubileuszowej") została urządzona gablota z roślinami owadożernymi. Na wchodnich działkach za szklarnią "Holenderką" założono kolekcję starych odmian róż. W dniach 26-27 czerwca odbyło się ogólnopolskie interdyscyplinarne sympozjum "Przyroda-Nauka-Kultura" z udziałem specjalistów wielu dyscyplin. Sympozjum zaplanowane zostało jako pierwsze z cyklu, który kontynuowany będzie w przyszłości.

2001 - W szklarni "Jubileuszowej" została zmieniona aranżacja kolekcji połączona z urządzeniem ścieżki dydaktycznej, sporządzono też nowe tablice informacyjne. Nad stawem ustawiono ławki zrobione z pni drzew.

2002 - Ukończono rozpoczęty w 2001 r. remont zimownika, którego wnętrze zyskało stylowy wygląd. W miejscu starej ceglanej nawierzchni ułożono podłogę z płytek ceramicznych, zmodernizowano ogrzewanie. Największą inwestycją było wkopanie do głębokiego zagłębienia w ziemi najstarszych, ok. 100-letnich okazów palm, które posadzono w nowych, olbrzymich donicach. Przeprowadzono remont basenu fontanny obok pomnika Raciborskiego.

2003 - Nastąpiła zmiana aranżacji działu genetyki i zmienności roślin, połączona z zastąpieniem ścieżek przez trawniki. Przeprowadzony został remont starej murowanej altany przylegającej do zachodniego muru. W Muzeum w przybudówce z witrażem otwarto nową ekspozycję poświęconą roślinom nagozalążkowym Ogrodu Botanicznego. W dniach 27-28 września odbyła się sesja jubileuszowa 90-lecia Instytutu Botaniki oraz 220-lecia Ogrodu Botanicznego UJ połączona z ogólnopolskim sympozjum pt. "Naukowe szkoły botaniczne w Krakowie - tradycje i nowe zadania".

2004 - W szklarni "Victoria" w pomieszczeniu z basenem została urządzona gablota roślin epifitycznych m.in. storczyków oraz nowa ekspozycja tropikalnych paproci. Szklarnia "Holenderka" wzbogaciła się o ok. 200 gatunków i odmian storczyków, ofiarowanych przez Ogród Botaniczny Uniwersytetu Wrocławskiego. Rozpoczęto zmianę aranżacji działu systematyki roślin połączoną z zastąpieniem ścieżek przez trawniki.

2005 - Remont w części szklarni "Victoria":  w zimowniku i w szklarni nr 5 wykonano z kostki brukowej nową podłogę.

2006 - Wyremontowany został mur oddzielający ogród Botaniczny od Oddziału Klinicznego Położnictwa i Perinatologii Szpitala Uniwersyteckiego. W szklarni Victoria wykonano modernizację basenu z tropikalnymi roślinami wodnymi. Na dziele systematyki roślin kontynuowany był remont ścieżek. Zmieniono nawierzchnię i otoczono granitowymi krawędziami ścieżki na dziale biologii, ekologii i morfologii roślin.

2007 - Zakończenie trwającego od 2004 r. remontu na dziale systematyki roślin oraz krajowych roślin chronionych.

2008 - Rozpoczęcie remontu pawilonu ogrodowego mieszczącego kancelarię oraz pracownie botaników – tzw. „zachodniej kordegardy”. W ramach remontu odnowiono elewację oraz zmieniono pokrycie dachu budynku. Wyremontowano toaletę dla zwiedzających w sąsiedztwie szklarni Jubileuszowej.

2009 - Zakończono remont „zachodniej kordegardy”. Wyremontowano wejście do Muzeum Ogrodu Botanicznego: drzwi wejściowe oraz schody. Zmieniono nawierzchnię i otoczono granitowymi krawędziami ścieżki w Arboretum oraz w sąsiedztwie dużego stawu. Wyremontowano trasy zwiedzania w kaktusiarni w szklarni Victoria. W szklarni Jubileuszowej wymieniono rury ogrzewające basen tropikalny oraz zlikwidowano zbiornik na olej opałowy.

2010 - Odbył się remont małych szklarni (mnożarek) w kompleksie Victoria. Odnowiono również altanę w Arboretum.

2012 - 1 października nastąpiła zmiana na stanowisku Kierownika Ogrodu: prof. dr hab. Bogdana Zemanka zastąpił prof. dr hab. Józef Mitka. W sąsiedztwie szklarni Victoria wyremontowano zewnętrzne baseny na kolekcję roślin wodnych.

2013 - Orkan ‘Ksawery’ powalił w grudniu potężny okaz buka rosnący w Arboretum.

2014 - 1 kwietnia z placu przed Collegium Śniadeckiego z inicjatywy 19 Krakowskiej Lotniczej Drużyny Harcerskiej im. Żwirki i Wigury w Ogrodzie wzbił się w powietrze balon. Była to replika w skali 1:5 pierwszego balonu który wystartował w Krakowie przed 230 laty. Latem przeprowadzono renowację basenu znajdującego się na dziale lekarskim. W sierpniu rozpoczęto prace związane z przyłączeniem budynków Ogrodu Botanicznego UJ do sieci Miejskiego Przedsiębiorstwa Energetyki Cieplnej S.A. Od sierpnia rozpoczął się remont ogrodzenia przy kasie i kasy. Rozebrano dotychczasowy budynek kasy a w jego miejscu zalano fundamenty pod nową kasę, przygotowano schody oraz podjazd dla wózków. Tymczasowe wejście do Ogrodu utworzono przy bramie w sąsiedztwie tarasów włoskich. Równolegle prowadzony był remont dziedzińca przy kolegium Śniadeckiego – usunięto dotychczasową nawierzchnię z całego placu między Collegium i kordegardami a w jej miejscu ułożono bruk granitowy. 9 października do Muzeum ogrodu Botanicznego trafił wyszlifowany przez Józefa Wrobla przekrój pnia buka, który zimą 2013 r. został powalony przez silny wiatr w ogrodowym arboretum. Rada Miasta Krakowa uchwałą nr CXXI/1916/13 z dn. 05.11.2014 uznała za pomniki przyrody następujące drzewa i krzewy z kolekcji Ogrodu: daktylowiec kanaryjski, miłorząb dwuklapowy, sagowiec podwinięty oraz stangerię dziwną. W Holenderce zakwitł storczyk Cyrtopodium andersonii, oryginalny i jedyny okaz jaki dotrwał do naszych czasów z kolekcji przywiezionej w XIX w. przez Józefa Warszewicza.

2015 - 7 marca został ustawiony przy wejściu drewniany kiosk pełniący funkcję tymczasowej kasy ogrodu w latach 2015-2021. W kwietniu nastąpiła zmiana na stanowisku Głównego ogrodnika. Stanowisko objęła mgr inż. Grażyna Czeluśniak po odchodzącej na emeryturę P. Marii Uzarowicz. 29 maja Ogród Botaniczny odwiedził JM Rektor UJ prof. dr hab. med. Wojciech Nowak. Dokonał symbolicznego aktu rewitalizacji arboretum poprzez zasadzenie sadzonki buka zwyczajnego w arboretum, w miejscu po powalonym w 2013 roku okazie a także zwiedził Ogród oraz Muzeum. 3 sierpnia rozpoczęły się prace budowlane w ramach projektu HOLENDERKA - Ochrona rzadkich gatunków roślin ex situ poprzez remont szklarni Holenderka oraz przebudowa ścieżek edukacji przyrodniczej na terenie Ogrodu Botanicznego Uniwersytetu Jagiellońskiego, finansowanego ze środków Unii Europejskiej oraz budżetu państwa - Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Małopolskiego na lata 2014 – 2020. W jego ramach zaplanowano remont i udostępnienie dla zwiedzających szklarni storczykowej Holenderka, remont ogrodzenia, przebudowę ścieżek, stawów i fontanny, druk tablic i materiałów edukacyjnych oraz rozbudowę strony internetowej Ogrodu.

2016 - Przez cały rok trwały pracy przy przebudowie szklarni Holenderka. Latem kolekcja storczyków została przywrócona do wyremontowanego, zachodniego skrzydła szklarni. W marcu zdemontowano do odnowienia popiersie prof. Mariana Raciborskiego z pomnika koło fontanny. Latem, szczytowy pęd daktylowca kanaryjskiego przebił się przez sklepienie zimownika w kompleksie Victoria. Zdarzenie to zainicjowało pomyślne starania o przebudowę szklarni, ukończoną w 2019 roku.

2017 - Przez cały rok, w ramach projektu Holenderka, trwały prace przy przebudowie ścieżek, stawów oraz remoncie Ogrodzenia od strony alei Powstania Warszawskiego. W Muzeum Ogrodu Botanicznego utworzono ze zbiorów prof. dr hab. Marii Olech stałą ekspozycję dotycząca roślinności Arktyki i Antarktyki. Rada Miasta Krakowa uchwałą nr LXII/1364/17 z dn. 11.01.2017 uznała za pomniki przyrody następujące drzewa i krzewy z kolekcji Ogrodu: cypryśnik błotny, dąb węgierski, 2 okazy derenia jadalnego, metasekwoję chińską oraz miłorząb dwuklapowy. 24 lutego nocna wichura dokonała zniszczeń w arboretum: wywrócony został sumak w sąsiedztwie muru granicznego między Ogrodem a boiskiem AWF oraz złamany w połowie został świerk srebrzysty rosnący przy Muzeum. 25 kwietnia JM Rektor UJ prof. dr hab. med. Wojciech Nowak uroczyście otwarł wyremontowaną i oddaną do użytkowania szklarnię Holenderkę. 1 lipca odbyło się w Ogrodzie uroczyste otwarcie Pasieki Uniwersyteckiej. Otwarcia dokonał JM Rektor UJ prof. dr hab. med. Wojciech Nowak. 4 lipca w szklarni Jubileuszowej odbyło się przesadzenie sagowców. Ze względu na gabaryty roślin wykorzystano do niego dźwig i pasy transportowe.

2018 - W styczniu wyburzono nieużywany pawilon wejściowy położony przy południowo-wschodnim narożniku Ogrodu. 29 czerwca w szklarni Jubileuszowej odbyło się przesadzenie wielkogabarytowych sagowców oraz palm, przesadzono 6 okazów. W sierpniu rozpoczęły się prace budowlane przy nowym zimowniku w kompleksie szklarniowym Victoria w ramach projektu „Przebudowa i rozbudowa szklarni nr 5 i zimownika stanowiącej część kompleksu szklarni „Victoria” w Ogrodzie Botanicznym UJ” sfinansowanego z funduszy Unii Europejskiej w ramach Programu Regionalnego Województwa Małopolskiego na lata 2014-2020 oraz środków własnych Uniwersytetu Jagiellońskiego. Pierwszym etapem była rozbiórka starego zimownika a następnie budowa tymczasowych namiotów dla kolekcji: wokół palm oraz przy tarasach włoskich. 30 września zakończyły się prace w ramach projektu HOLENDERKA - Ochrona rzadkich gatunków roślin ex situ poprzez remont szklarni Holenderka oraz przebudowa ścieżek edukacji przyrodniczej na terenie Ogrodu Botanicznego Uniwersytetu Jagiellońskiego. 22 sierpnia na tą okoliczność odbył się edukacyjny piknik rodzinny w którym uczestniczyło około 610 osób.

2019 - Wiosną zakwitł pomnikowy daktylowiec kanaryjski, rosnący w tymczasowym namiocie w miejscu budowanego zimownika w kompleksie szklarniowym Victoria. Prace budowlane przy nowym zimowniku trwały prawie cały rok i zakończyły się w październiku. Koszt całej inwestycji wyniósł 9 mln zł.

2020 - Ze względu na epidemię koronawirusa SARS-CoV-2 Ogród został otwarty dla zwiedzających dopiero od 26 maja (bez szklarni i Muzeum, które były zamknięte przez cały rok). Z tego samego powodu nie odbyło się, planowane na przełom V i VI uroczyste otwarcie nowego Zimownika. Od wiosny na terenie Ogrodu otwarta została kawiarnia - Milin Cafe. Wiosną w Ogrodzie oddano do użytku roślinne tyflografiki wraz z obsługująca je aplikacją na urządzenia mobilne autorstwa Lecha Kolasińskiego. Od 27 lipca otwarto do zwiedzania nowy zimownik w kompleksie szklarniowym Victoria. 1 października nastąpiła zmiana na stanowisku Kierownika Ogrodu: prof. dr hab. Józefa Mitkę zastąpił dr hab. Michał Węgrzyn. Jesienią, po raz pierwszy od XIX w., Ogród nie został zamknięty dla zwiedzających na sezon zimowy.

2021 – Ogród brał czynny udział w Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy – na cele licytacji WOŚP przekazano 5 roślin z kolekcji Ogrodu za które zebrano kwotę 4 118 zł. W styczniu przeniesiono garaże i magazyny z placu gospodarczego w centrum Ogrodu na zaplecze od strony ul. Żółkiewskiego, w związku z planowaną przebudową starej stolarni na pawilon edukacyjny. Wiosną rozpoczęła się budowa nowoczesnej, murowanej kasy przy wejściu do Ogrodu. Tymczasowy drewniany budynek został 11 marca w całości przeniesiony do bramy w sąsiedztwie ul. Kopernika 31 i tam też przez kilka miesięcy funkcjonowało wejście.  Latem otwarto nowy budynek kasowy w którym oprócz biletów, można było nabyć również pamiątki i gadżety Uniwersytetu Jagiellońskiego. Od wiosny prowadzono prace remontowe w pomieszczeniach dla pracowników w budynku socjalnym przy ul. Żółkiewskiego. W Ogrodzie doszło również do historycznego spotkania czterech Włodarzy tego niezwykłego miejsca prof. Kazimierza Szczepanka (kierował Ogrodem w latach 1973-1991), prof. Bogdana Zemanka (1991-2013), prof. Józefa Mitki (2013-2020) oraz aktualnego Kierownika dr hab. Michała Węgrzyna. Na początku lata po silnych nawałnicach w Arboretum złamał się blisko dwustuletni dąb dwubarwny (Quercus bicolor Willd.), na Alpinarium ozdobnym powalona została brzoza a od strony Ronda Mogilskiego także klon, który zniszczył część ogrodzenia. Zalany został także Dział roślin leczniczych. W lipcu odbyły się pierwsze koncerty Opery Krakowskiej w Ogrodzie oraz przygotowano nowy logotyp Ogrodu. Od sierpnia prace ogrodnicze zaczął wspierać nowy ciągnik DEUTZ-FAHR 3050 zwany "Szczepanem”.  W październiku rozpoczęły się prace przy pogłębieniu i odnowieniu dużego stawu przy Arboretum. W listopadzie zmarł prof. Kazimierz Szczepanek; zakończyła się również budowa pawilonu edukacyjnego w Ogrodzie oraz zakończono renowację starego muru w sąsiedztwie, będącego historyczną granicą Ogrodu.

2022 – W styczniu założono inspekty w nowej lokalizacji - koło dawnych stajni, blisko szklarni Holenderka. Po agresji Rosji na Ukrainę Ogród Botaniczny bezterminowo wstrzymał wymianę nasion z rosyjskim ogrodami w ramach wymiany Index Seminum. W marcu przearanżowano ziołorośla nad dużym stawem przy Arboretum. Wiosną w Ogrodzie stanęła Plenerowa Scena na której dnia 13 maja odbył się inauguracyjny koncert „Piotr Nalepa Breakout Tour”. Ogród otrzymał nagrodę VOX OPERA z rąk Dyrektora Opery Krakowskiej Bogusława Nowaka. W czerwcu w zimowniku odbyła się wystawa "Bioróżnorodność i różnorodność kulturowa Panamy" zorganizowana dla uczczenia 210 rocznicy urodzin Józefa Warszewicza, otwarcia dokonał Ambasador Panamy Jego Ekscelencja Javier Bonagas wraz z przedstawicielami Uniwersytetu Jagiellońskiego. 26 czerwca na ogrodowej scenie miała miejsce Noc Kupały z koncertem zespołów: Percival, Żywiołak i Żmij. Latem na scenie po raz pierwszy odbyły się plenerowe występy i koncerty Filharmonii Krakowska i Opery Krakowskiej. W sierpniu Ogród odwiedzili Mistrzowie Polski w skokach narciarskich: Kamil Stoch i Dawid Kubacki. We wrześniu na scenie odbył się pokaz mody Anety Larysy Knap "Folk Design". W połowie tego miesiąca na dużym stawie przy Arboretum zaczęła stopniowo opadać woda, w październiku staw był już praktycznie suchy. Przyczyną była prawdopodobnie budowa obiektu Villa Botanica przy ul. Żółkiewskiego. W związku z zaistniała sytuacją zapadła decyzja o przeniesieniu cennych roślin wodnych do innych zbiorników na terenie Ogrodu. W październiku zakupiony został przesiewacz do ziemi, rozpoczęto również przygotowanie do wymiany ogrodzenia Ogrodu od strony ul. Kopernika.

2023 – W styczniu Dyrektor Ogrodu przekazał w darze agregat prądotwórczy dla Ogrodu Uniwersytetu Lwowskiego im. Iwana Franki ufundowany za pieniądze ze zbiórki. Od kwietnia pracownicy Ogrodu uczestniczyli w wyjazdach z programu Erasmus+ do ogrodów w Rzymie, Lizbonie, Bukareszcie i na Maltę. Na scenie Ogrodu 12 maja odbył się Koncert Pamięci Leopolda Kozłowskiego poprowadzony przed Annę Dymną. Wydarzenie wchodziło w obchody święta Uniwersytetu Jagiellońskiego i objęte było patronatem honorowym Rektora UJ prof. dr hab. Jacka Popiela. Tego dnia dokonano również symbolicznego otwarcia Południka Krakowskiego a w Arboretum JM Rektor UJ prof. Jacek Popiel wraz z Panią Martą Kozłowską-Woźniak, córką Leopolda Kozłowskiego, oraz dyrektorem dr hab. Michałem Węgrzynem, prof. UJ zasadzili pamiątkowy dąb Quercus nigra. Na scenie i w jej sąsiedztwie odbyły się również wydarzenia: festiwal Mastercard Off Camera, występy Opery Krakowskiej, koncerty kameralne letniego cyklu Philharmonic Music Summer oraz Svitlo Concert. Latem uruchomiono automatyczne bramki wejściowe do Ogrodu od strony ul. Kopernika i Żółkiewskiego wraz z biletomatami (które tymczasowo nie zostały jeszcze uruchomione).  W dniach 23-24 września Ogród obchodził 240-lecie swojego istnienia. Uroczyste obchody rozpoczęła sesja w Auli Collegium Novum dotycząca historii, modernizacji, współpracy naukowej i przyszłości Ogrodu Botanicznego a delegacje z innych krajowych Ogrodów i Arboretów złożyły na ręce dyrektora dr hab. Michała Węgrzyna, prof. UJ listy gratulacyjne. Następnie odbył się uroczysty obiad w Zimowniku, po czym zaproszeni Goście mieli okazję zwiedzić Ogród. Zwieńczeniem wieczoru był koncert Renata Przemyk z zespołem w auli Auditorium Maximum Uniwersytetu Jagiellońskiego, a po nim bankiet na terenie Ogrodu. Drugi dzień obchodów przeznaczony został na indywidualne zwiedzanie Ogrodu. W kolejnym tygodniu rozpoczęła się natomiast budowa Oranżerii Warszewicza, w okresie do końca grudnia powstał wykop, zalano fundamenty i postawiono ściany magazynów w piwnicach.