Sagowce

 

Sagowce to bardzo stara grupa roślin. Jej hstoria rozpoczęła się już 280 mln lat temu, w erze paleozoicznej. Okres największego rozowoju, kiedy były dominującym składnikiem flory, sagowce również przeżywały wiele milionów lat temu. Z tego powodu nazywa się je żywymi skamielinami. 

Obecnie sagowce występują w tropikalnych i podzwrotnikowych częściach świata. Z uwagi na długą historię mają ograniczone geograficznie zasięgi, a prawie wszystkie gatunki (a jest ich ok 300) są reliktami.  

Kolekcja sagowców w krakowskim ogrodzie botanicznym należy do największych i najstarszych w naszej części Europy. Reprezentowanych jest 60 gatunków, z których kilka udaje się rozmnażać (Ogród posiada dojrzałe osobniki męskie i żeńskie). Kilka okazów w kolekcji liczy ponad 150 lat i prawdopodobnie pochodzi z naturalnych stanowisk.

Kolekcja sagowców Żeński okaz <i>Cycas revoluta</i> Liść z zalążkami, gatunek <i>Cycas revoluta</i> jest wśród sagowców wyjątkiem - nie tworzy szyszek (tzw. strobili) Nasiona <i>Ceratozamia mexicana</i> Największa wśród roślin szyszka - męski strobil <i>Cycas circinalis</i> Nasiona <i>Zamia furfuracea</i> Męska szyszka <i>Dioon edule</i> podczas pylenia